Masz prawo wiedzieć

a otrzymanie obywatelstwa lub po prostu na pobyt stały, ale na co dzień mogą napotykać na wiele innych trudności, których przezwyciężenie nie jest dla nich proste. Dlatego prawnicy często świadczą usługi obcokrajowcom i pomagają i

Masz prawo wiedzieć obsługa prawna śląsk

Usługi prawne dla imigrantów

Osoby, które przyjeżdżają do jakiegoś kraju z zagranicy i chcą się w nim osiedlić zwykle potrzebują jakiejś pomocy. Oczywiście muszą one uzyskać zgodę na otrzymanie obywatelstwa lub po prostu na pobyt stały, ale na co dzień mogą napotykać na wiele innych trudności, których przezwyciężenie nie jest dla nich proste. Dlatego prawnicy często świadczą usługi obcokrajowcom i pomagają im w uzyskaniu obywatelstwa. Osobnym zadaniem prawników jest świadczenie usług prawnych imigrantom, którzy niekiedy potrzebują uzyskać azyl, a innym razem po prostu nie mogą sami rozwiązać swojej sytuacji prawnej. Nie można również zapominać, że w wielu krajach pracują osoby z zagranicy, które muszą przez jakiś czas przebywać na terenie obcego kraju i potrzebują ochrony prawnej.


Uprawnienia posiadane przez studentów prawa

Studenci prawa w ramach swoich praktyk i przygotowania zawodowego mogą świadczyć różne porady prawne. Oczywiście nie mogą oni pracować samodzielnie i prezentować klientów w sądzie, ale muszą pozostawać pod opieką osób pracujących w kancelariach prawnych i swoich wykładowców czy kierowników ćwiczeń. Pomaga im to w praktycznym zastosowaniu zasad prawnych, jakie poznali na wykładach. Na pewno mogą doradzać innym osobom, w jaki sposób powinny rozwiązywać różne spory prawne i pomagać im w pisaniu fachowych oświadczeń w sprawach prawnych. Poza tym mogą pomagać prawnikom w różnych pracach przez nich prowadzonych i samodzielnie rozmawiać z ich klientami, dzięki temu fachową pomoc uzyskają te osoby, które nie wiedzą, w jaki sposób powinny rozmawiać ze swoimi szefami i współmałżonkami.


skrót: Dz. U.

Powoływanie się na źródło

Przy powoływaniu się na akty prawne opublikowane w Dzienniku Ustaw należy przytoczyć pełną nazwę aktu prawnego wraz z datą jego uchwalenia, a następnie w nawiasie podać miejsce publikacji w następujący sposób:

skrót: Dz. U.
jeżeli akt prawny został opublikowany w innym roku, niż data jego uchwalenia należy podać również zwrot: ?z XXXX r.?
numer pod którym akt jest opublikowany: ?Nr XXX? (niestosowany w odniesieniu do aktów wydawanych od 2012 r.)
pozycję pod którą akt jest opublikowany: ?poz. XXXX?
dodatek ?z późn. zm.? (w praktyce czasem jako ?ze zm.?), jeżeli w dacie cytowania obowiązuje wersja aktu zmieniona w stosunku do wersji opublikowanej w cytowanym źródle
jeżeli akt jest objęty tekstem jednolitym, należy podać adres publikacyjny obwieszczenia zawierającego tekst jednolity: ?Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX? (zgodnie z zasadami techniki prawodawczej nie powinien, ale w praktyce bywa poprzedzany słowami: ?tekst jednolity? albo skrótami: ?tekst jedn.? lub ?t.j.?, np. ?tekst jednolity: Dz. U. z XXXX r. Nr XX, poz. XXX?)

Przykładowy zapis aktu prawnego wraz ze wskazaniem źródła:

ustawa z dnia 15 września 2000 r. ? Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, z późn. zm.)
ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.)
ustawa z dnia 13 stycznia 2012 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 118)

W praktyce prawniczej stosuje się prostszy zapis, np. Dz.U.2004.261.2603.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziennik_Ustaw